przebijać

przebijać
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeprzebijacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}przebijać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_9}} <przebić>{{/stl_9}}{{stl_41}} (przebiję) v/t igłą, szpilką{{/stl_41}}{{stl_7}} durchstechen;{{/stl_7}}{{stl_41}} strzałą, gwoździem{{/stl_41}}{{stl_7}} durchbohren;{{/stl_7}}{{stl_41}} (wykuć){{/stl_41}}{{stl_7}} durchbrechen;{{/stl_7}}{{stl_41}} tunel{{/stl_41}}{{stl_7}} (durch)graben, (durch)bohren;{{/stl_7}}{{stl_41}} w kartach{{/stl_41}}{{stl_7}} übertrumpfen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_42}}v{{/stl_42}}{{stl_8}}/{{/stl_8}}{{stl_41}}i{{/stl_41}}{{stl_9}} przebijać{{/stl_9}}{{stl_41}} smutek, optymizm{{/stl_41}}{{stl_7}} mitschwingen, zum Ausdruck kommen;{{/stl_7}}{{stl_41}} światło, farba{{/stl_41}}{{stl_7}} durchscheinen, durchschimmern;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}przebijać się{{/stl_9}}{{stl_7}} sich durchschlagen ({{/stl_7}}{{stl_9}}do{{/stl_9}}{{stl_41}} G{{/stl_41}}{{stl_7}} zu{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_41}} (mieć sukces){{/stl_41}}{{stl_7}} sich durchsetzen;{{/stl_7}}{{stl_41}} słońce, głos{{/stl_41}}{{stl_7}} durchdringen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}przebijać się przez{{/stl_9}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}} sich den Weg bahnen, sich durchkämpfen durch{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}przebijać się do zasypanych{{/stl_9}}{{stl_7}} sich zu den Verschütteten durchgraben{{/stl_7}}{{stl_41}} oder{{/stl_41}}{{stl_7}} durchschlagen{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • przebijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebijaćam, przebijaća, przebijaćają, przebijaćany {{/stl 8}}– przebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, przebijaćbiję, przebijaćbije, przebijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przebijać — ndk I, przebijaćam, przebijaćasz, przebijaćają, przebijaćaj, przebijaćał, przebijaćany 1. forma ndk czas. przebić (p.) 2. «być widocznym przez jakąś zasłonę, przeszkodę; występować, wyłaniać się spod czegoś; przeświecać, przeglądać, prześwitywać» …   Słownik języka polskiego

  • przebijać się — I – przebić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeszywać się jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić się nożem, sztyletem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przebijać — Przebić (komuś, sobie) drogę do czegoś zob. droga 17 …   Słownik frazeologiczny

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • przedzierać się – przedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać przedarciu, stawać się dziurawym, przetartym; rozdzierać się, przecierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedarła się sieć, koperta, nogawka u spodni. Spodnie się przedzierają w …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ażurować — ndk IV, ażurowaćruję, ażurowaćrujesz, ażurowaćruj, ażurowaćował, ażurowaćowany «przebijać tworzywo otworami, układającymi się w motyw dekoracyjny» Ażurowane listwy …   Słownik języka polskiego

  • ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

  • dziurawić — ndk VIa, dziurawićwię, dziurawićwisz, dziuraw, dziurawićwił, dziurawićwiony «przebijać, przekłuwać coś powodując powstanie dziury» Dziurawić ubranie na łokciach. Dziurawić ścianę gwoździem …   Słownik języka polskiego

  • dziurkować — ndk IV, dziurkowaćkuję, dziurkowaćkujesz, dziurkowaćkuj, dziurkowaćował, dziurkowaćowany «wytłaczać, wycinać, przebijać otworki w papierze, płytach różnego rodzaju, kliszach fotograficznych itp.; perforować» Karta dziurkowana …   Słownik języka polskiego

  • kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”